Εμφυτεύματα/Οστικά Μοσχεύματα
Εμφυτεύματα: Η φυσική φθορά των δοντιών μπορεί να οδηγήσει σε απώλειά τους. Όταν κάποιο δόντι χάνεται, η καλύτερη επιλογή για την αντικατάστασή του είναι τα οδοντικά εμφυτεύματα. Τα εμφυτεύματα έχουν εξελιχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια και αποτελούν πλέον μια άμεση και ασφαλή επιλογή για την πλειοψηφία των ασθενών. Είναι κατασκευασμένα από τιτάνιο ή κράμα τιτανίου, υλικό απόλυτα βιοσυμβατό με τον οργανισμό. Η επιτυχία των εμφυτευμάτων στηρίζεται στην οστεοενσωμάτωση αυτών δηλαδή η δημιουργία στενής επαφής με το οστό της γνάθου του ασθενούς. Η οστεοενσωμάτωση επηρεάζεται από πλήθος παραγόντων μεταξύ των οποίων φάρμακα, υποκείμενα νοσήματα, κάπνισμα κλπ. Για το λόγο αυτό, η επιλογή ενός ασθενή για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων είναι αρκετά προσεκτική. Η κακή στοματική υγιεινή, ο μη ελεγχόμενος διαβήτης, η βαριά μορφή οστεοπόρωσης που αντιμετωπίζεται με ενδοφλέβια λήψη διφοσφωνικών, ο βρυγμός των δοντιών και σοβαρά ψυχιατρικά νοσήματα αποτελούν ορισμένες αντενδείξεις τοποθέτησης εμφυτευμάτων.
Με τα εμφυτεύματα μπορεί να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα και η αισθητική του ασθενούς προσφέροντάς του βελτιωμένη ποιότητα ζωής. Τα εμφυτεύματα εμφανίζουν ποσοστό επιτυχίας 98% την πρώτη 5ετία και 82-97% σε βάθος 15ετίας.
Οστικά Μοσχεύματα: Ένας σημαντικός παράγοντας για την επιτυχή τοποθέτηση εμφυτευμάτων είναι η ποσότητα και η ποιότητα του οστού της γνάθου. Μετά από αφαίρεση δοντιού, το υποκείμενο οστό αρχίζει να απορροφάται. Αυτό αποτρέπεται με την άμεση θεραπεία με εμφυτεύματα ενώ αυξημένη απορρόφηση του οστού μπορεί να δυσκολέψει τη μελλοντική τοποθέτηση εμφυτευμάτων.
Σε περιπτώσεις ανεπαρκούς οστικού υποστρώματος είναι πιθανό ο οδοντίατρος να προτείνει τη χρήση οστικού μοσχεύματος. Το οστικό μόσχευμα παραμένει για κάποιο διάστημα στον οργανισμό και μετά την ενσωμάτωσή του ακολουθεί η χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.
Οδοντοστοιχίες σε εμφυτεύματα: Σε γνάθους που εμφανίζουν αυξημένη οστική απορρόφηση, ίσως είναι αδύνατη η εφαρμογή (βεντουζάρισμα) μερικών ή ολικών οδοντοστοιχιών. Στις περιπτώσεις αυτές είναι δυνατή η τοποθέτηση εμφυτευμάτων με στόχο την αύξηση της συγκράτησης των οδοντοστοιχιών. Η οδοντοστοιχία φέρει ειδικές εσοχές που εφαρμόζουν πλήρως στα εμφυτεύματα κι έτσι δεν ανατρέπεται από τις δυνάμεις της γλώσσας, της μάσησης και της ομιλίας.
Σε αυτήν την περίπτωση είναι δυνατή και η κατασκευή μικρότερου μεγέθους οδοντοστοιχιών, ειδικά στην άνω γνάθο (αφού δε χρειάζεται να καλύπτεται ο ουρανίσκος όπως στις κλασικές οδοντοστοιχίες), αυξάνοντας την ανοχή του ασθενούς.
